De wet maakt onderscheid naar een medehuurder en een samenwoner. Een medehuurder is iemand die met de huurder samenwoont, een duurzame gemeenschappeljike huishouding voert en als medehuurder is erkend. Een echtgeno(o)t(e) of geregistreerde partner is automatisch medehuurder. Een samenwoner kan na verloop van tijd als medehuurder worden erkend, hiervoor zijn procedures.
Het samenwonen van ouders en een (volwassen) kind is in principe aflopend, waardoor geen sprake is van een duurzame gemeenschappelijke huishouding en medehuurderschap. Vanaf 35 jaar wordt dit doorgaans anders beoordeeld. Een medehuurder geniet huurbescherming en alle rechten en plichten van een huurder. Een samenwoner geniet dezerechten niet, maar heeft ook niet de plichten.
Verbreken van de relaties
Bij het vertrek of overlijden van de huurder, wordt de echtgeno(o)t(e) of geregistreerde partner automatisch huurder. Bent u géén echtgeno(o)t(e) of geregistreerde partner, laat u goed informeren en kom tijdig in actie! Ook hiervoor zijn procedures met termijnen.
Degene die de huur voortzet moet dit, aan de verhuurder melden. Bij een scheiding kan de rechter bepalen wie van de medehuurders (voorlopig) in de woning mag blijven. De huurder heeft niet vanzelfsprekend voorrang. De rechter weegt de belangen.